Του κεφαλιού μου...

τον χαβά.. Επειδη ήμουν της γενιάς που δεν θεωρουνταν απαραίτητο το κράνος πέρασα πολλά χρόνια οδηγώντας διάφορες μηχανές απο μικρες ως μεγάλες τελείως "ξεσκούφωτη". Μιλάμε πως τότε έβλεπες κράνος στον ορίζοντα και ψόφαγες απο τα γέλια. Τώρα πλέον δεν διανοούμε στα συμβατικά μηχανάκια που οδηγω (ολα εκτός του C1 δηλαδη) να μην φοράω κράνος. Τι να πω... ίσως είναι και ψυχολογικό. Ίσως είναι της ηλικίας. Ίσως μικρότερη δεν φοβόμουνα τόσο ή απλά δεν μου είχαν κάνει τόση πλύση εγκεφάλου για τις συνέπειες της κάμπριο οδήγησης διτρόχου.

και για να εξηγούμαι: Πιστευω πως το να οδηγεις χωρίς κράνος είναι αυτοκτονία. Μια απλή πτώση μπορεί να είναι απο επίπονη στην καλύτερη περίπτωση μέχρι και θανατηφόρα.

Έτσι καβάτζωσα ένα καλό κράνος όταν πήρα την RT. Το Schubert C2 Advanced Flip up. Η Schubert θεωρείται από τις καλύτερες εταιρείες κατασκευής κρανων. Βασικά φτιάχνει και αυτά της BMW και απλά αλλάζει το λογότυπο.

Το C2 είναι ένα σχετικά βαρύ κράνος. Όμως τ έψαξα πολύ πριν το αγοράσω. Οι προδιαγραφές και τα υλικά κατασκευής του είναι απο τα ασφαλέστερα και αυτό έχει σημασία. Θα μου πεις ναι αλλά είναι σπαστό. Οκ! Σορρυ αλλά δεν μπορούσα. Δεν μπορώ τα κλειστα κράνη πνίγομαιιιιιι. Και οκ, όταν πάω κανα ταξίδι με σοβαρές (για μένα) ταχύτητες 130-150, εννοήται πως είναι καρακλειστό.

Το συγκεκριμένο έχει σύστημα bluetooth πανω. Βολεύει πολύ αυτη η φάση και όσες φορες το χρησιμοποίησα, οι συνομηλιτές μου δεν παίρνανε χαμπάρι πως ήμουν πάνω στη μηχανη. Ακούς τέλεια και σε ακούνε άψογα.

'Εχω και το πρώτο μου κράνος. Ένα jet του κώλου από τα πρώτα που βγήκανε κάτι του 97. Άσπρο, μισό, τελειωμένο μπατσοκρανο του αστυνόμου της Νεβαδας! (Φοριεται με Rayban πιλότου..χοχο)

Το κρανακι φυσικα είναι της πλάκας. Έχει φάει ΤΙΣ τουμπες καταγρατζουνισμένο... Αλλα είπαμε συναισθηματικοι λόγοι και ίσως είναι το μόνο πράγμα που έχω κρατησει τόσα χρόνια διπλα μου